Filosofía da ciencia

O uso da realidade virtual en medicina pode servir para calmar a dor sen necesidade de anestesia local. É mellor mirar cando te pinchan ou non? Recentes estudos demostran que as persoas que ven como lles pinchan senten menos dor que si están distraídos. Aínda que os investigadores non puideron descubrir porque ocorría isto, a investigación abriu portas a outros desenrolos. Por exemplo, prodúcese o mesmo efecto analxésico si enganamos á mente? Un experimento clásico no que se oculta a man do paciente e no seu lugar ponse unha man de goma ou madeira. O investigador toca a man falsa, subindo lentamente; os pacientes senten as mesmas sensacións que si fose a a súa man verdadeira. Usando a realidade virtual en medicina para enganar ao noso cerebro En lugar de usar man de goma, os investigadores usaron dispositivos de realidade virtual para crear ilusión ; os voluntarios vían unha man en diversas posicións, algunhas diferentes ao seu tamaño real. As sensacións

A realidade virtual está latente no mundo dos videoxogos e nos eSports . Malia a gran promoción que se da aos diferente dispositivos, aínda son poucas as persoas que teñen un na súa casa. A pesar disto, os espazos onde podes contratar experiencias de realidade virtual poden ser o primeiro paso antes de chegar aos fogares. En Xapón contan desde fai anos con HADO, una loita virtual que quere ser a competición estrela dentro do mundo dos eSports.

O concepto científico actual de Constelación difire do que se tiña anteriormente e do que aínda persiste a nivel popular, hoxe en día son consideradas polos astrónomos como áreas fixas no ceo limitadas por liñas que son paralelas ao ecuador e a os meridianos celestes; a diferenza dos arranxos ou configuracións de estrelas formando as figuras de animais ou obxectos como as vían os Babilonios ou os Caldeos. Antigamente tiñan gran importancia o debuxo ou a representación das constelacións , as estrelas distinguíanse apenas das mesmas. Posteriormente foi ao revés as estrelas destácanse sobre imaxes apenas indicadas , cuxo obxectivo era máis ben sinalar os límites da constelación. Claro está que á representación por imaxes é solo elemental , pero foi o orixe e guía dos límites precisos adoptados máis tarde pola IAU. A lista moderna de 88 constelacións foi adoptada en 1922 pola recén formada Unión Astronómica Internacional , aínda así non había límites que foran aceptados por t

E ste 15 de febreiro cumpríronse cinco anos da explosión dun pequeno asteroide sobre Cheliábinsk (Rusia) , que feriu a máis de 1.500 persoas pola rotura de cristais a causa da onda sónica. Esta imaxe está divulgada agora pola ESA, tomada por M. Ahmetvaleev o 15 de febreiro de 2013 , amosa o camiño onde este obxecto cercan á terra (NEO), de aproximadamente 20 metros de diámetro e 13000 toneladas entrou na atmosfera da terra, sen que ningún sistema de alerta o identificara antes, na súa traxectoria polo espazo. O pequeno asteroide explotou a unha altura duns 30 quilómetros, xerando unha explosión brillante e quente cunha nube de gas, así como unha gran onda de choque que rompeu ventás e derribou incluso partes de edificios e estruturas. O bólido de Cheliábinsk foi un evento meteórico ocorrido durante a mañá do 15 de febriero de 2013 na cidade homónima, ubicada en Rusia, na zona sur dos Urales, aproximadamente ás 09:20 hora local. O bólido liberou unha enerxía de 500 k

S tephen William Hawking, é un físico teórico, cosmólogo , autor e director de investigación británico. Os seus traballos científicos inclúen unha colaboración con Roger Penrose mostrou que a Teoría Xeral da Relatividade de Einstein implica que o espazo e o tempo han de ter un principio no Big Bang e un final dentro de buracos negros . Semellantes resultados sinalan a necesidade de unificar a Relatividade Xeral coa Teoría Cuántica, o outro gran desenvolvemento científico da primeira metade do século XX. Unha consecuencia de tal unificación que el descubriu era que os buracos negros non eran totalmente negros, senón que podían emitir radiación e partículas subatómicas (coñecidas como radiación Hawking ) e eventualmente evaporarse e desaparecer. Outra conxectura é que o universo non ten bordos ou límites no tempo imaxinario. Isto implicaría que o modo en que o universo empezou queda completamente determinado polas leis da ciencia. Membro de Honra da Real Sociedade das Art

Buscou un punto para activar as defensas naturais do organismo e utilizouno para combater o cancro.  Esta é a base da investigación do estadounidense James P. Allison , distinguido pola Fundación BBVA na súa décima edición dos ‘Premios Fronteras del Conocimiento’ , na categoría de Biomedicina . O inmunólogo realiza a súa labor dende o MD Anderson Cancer Center , adscrito á Universidade de Texas e cuxo logotipo aparece coa palabra cancro tachada, como símbolo do compromiso da institución por acabar con esta enfermidade. O anterior galardón foi outorgado aos pais da técnica de edición xenética CRISPR: a bioquímica francesa Emmanuelle Charpentier , a química estadounidense Jennifer Doudna e o microbiólogo español Francisco Martínez Mojica , que compartiron o premio. James P. Allison, conta con máis de 30 anos de investigación sobre o sistema inmune, conseguiu identificar algunhas das moléculas que participan na activación e a inhibición das células de defensa linfocitos T, ca

            No s pacientes que se someteron a esta terapia rexistrouse unha mellora sustancial no seu funcionamento.            Os autores propoñen esta tecnoloxía como alternativa motivadora acompañada da convencional. A realidade virtual vaise abrindo camiño nas distintas áreas da medicina, actualmente xa está presente en algunhas intervencións cirúrxicas e no tratamento de fobias e traumas psicolóxicos. Estudios actuais demostran que tras haber sufrido un ictus, esta revolucionaria tecnoloxía resulta tan efectiva na terapia motora como a terapia de tipo convencional . Unha pantalla e unhas luvas con sensores   foron os elementos para os 60 pacientes que iniciaron esta nova forma de adestramento especialmente deseñado para as súas necesidades.  Cunhas sesións entre catro e cinco horas semanais e durante un mes enteiro foron necesarias.  Ao mesmo tempo ían incorporando movementos de brazos, mans e dedos mentres seguíana s indicacións de varios xogos. Paralelament

MULLERES DA CIENCIA A historia ocultou as mulleres adicadas o mundo á investigación que viviron e viven a sombra dos seus compañeiros. MARIE CURIE: Marie Curie foi a primeira persoa en obter dous premios Nobel en distintas especialidades. Esta científica polaca licienzouse en física e matemáticas na Sorbona, onde coñeceu ao seu futuro marido Pierre Curie, profesor de física co que desenvolvería as súas investigacións. Cando o científico Henri Becquerel descubriu que as sales de uranio transmitían uns raios de natureza descoñecida, Marie quedou fascinada e quixo saber que era ese resplandor e por que ocorría. Xunto co seu marido descubririon dous elementos radioactivos : o polonio eo radio. As súas investigación sobre a radioactividade levarona a convertirse na primeira muller en recibir o premio Nobel, de física, xunto con Pierre e Becquerel. En 1911, gañaría o seu segundo Nobel, esta vez en Quimíca polo seu descubrimento do radio. Durante a Primeira Guerra Mundial, cr

CARL SAGAN Carl Sagan foi un astrónomo, astrofísico, cosmólogo, escritor e divulgador científico estadounidense. Foi un defensor do pensamento escéptico científico e do método científico, pioneiro da exobioloxía, promotor da búsqueda de intelixencia extraterrestre a través do proxecto SETI. Impulsou o envío de mensaxes a bordo de sondas espaciais, destinados a informar a posibles civilizacións extraterrestres acerca da cultura humana. Mediante as súas observacións da atmósfera de Venus, foi dos primeiros científicos en estudar o efecto invernadeiro a escala planetaria. Na universidade Cornell, Carl Sagan foi o primer científico en ocupar a cátedra David Duncan de Astronomía e Ciencias do Espazo, creada en 1976 e foi director do laboratorio de estudos planetarios. Carl Sagan gañou gran popularidade grazas á galardoada serie documental de televisión “Cosmos: Un viaxe persoal” ; producida en 1980, da que foi narrador e coautor. Tamén publicou numerosos artículos científicos e fo