Os irmáns lumière

OS IRMÁNS LUMIÈRE

Auguste e Louis Lumière foron dous irmáns franceses inventores do cinematógrafo, algo que provocou un gran impacto naquela época e que é un factor bastante importante nas nosas vidas actualmente; como por exemplo cas salas de cine ou ca televisión.

Ambos traballaron no taller fotográfico do seu pai, Louis como físico e Auguste como administrador. Louis fixo algunhas melloras no proceso de fotografías estáticas.

A partir de 1892, comezaron a traballar na posibilidade de fotografar imaxes en movemento. Patentaron un número significativo de progresos notables.

De volta dun viaxe a París, Antoine Lumière trouxo un kinetoscopio. Os dous irmáns examinárono atentamente e pronto concibiron un proxecto que farían realidade partindo dos inventos xa existentes. Crearon un aparato que servía como cámara e como proxector: o cinematógrafo, que baseábase no efecto da persistencia retiniana das imaxes no ollo humano. Ao comezo, eles mesmos cargaban as pezas da cámara filmadora nun caixón para transportalo dun lugar a outro.

O cinematógrafo foi patentado o 13 de febreiro de 1895. Ese mesmo ano, os Lumière rodaron a súa primeira película, “La sortie des ouvriers des usines Lumière à Lyon Monplaisir” (Saida dos obreiros da fábrica Lumière en Lyon Monplaisir). Foi presentada o 22 de marzo de 1895, tres días despois do rodaxe, nunha sesión da Société d'Encouragement à l'Industrie Nacional en París.

Tras diversas presentacións en sociedades científicas e universidades, os Lumière decidiron facer unha exhibición comercial das películas que habían rodado. Finalmente, o celebraron no Salon indien du Grand Café o 28 de decembro de 1895. Proxectáronse, ademais a “Saída da fábrica Lumière”, outras películas como “Chegada dun tren á estación da Ciotat” e “O regador regado”, na que aparece o xardineiro Jean-François Clerc. Así, o cine comezou a súa historia a modo de documental, como testemuña obxectivo da vida cotiá.

Aínda que os irmáns dixeron «o cine é unha invención sen ningún futuro, aproveitaron todo o que o novo invento lles ofreceu para montar un negocio rendible. Os Lumière enviaban un cinematógrafo e un operador onde fora requirido, por exemplo, á coroación de Nicolás II de Rusia.

A súa posición económica e o interese que mostraban cara a ciencia fíxolles menosprezar as posibilidades comerciais do seu invento, polo que finalmente abandonaron a produción cinematográfica.

No ano 1903, patentaron un proceso para realizar fotografías en cor, o Autochrome Lumière, lanzado ao mercado no ano 1907.

Posteriormente, Louis Lumière continuou cas súas experiencias inventando o photorama e a fotografía en relevo. Foi nomeado doutor “honoris causa” na Universidade de Berna.

Pola súa parte, Auguste Lumière continuou cos seus estudios de bioquímica e fisioloxía.

A súa cámara encontrase no Musée du Cinéma Henri Langlois de París, ca de Georges Méliès.

Algunhas das súas obras son:

As caveiras (1895) inicia as películas de cine de horror

A demolición dun muro (1896), película na que se utilizaron os primeiros trucaxes da historia do cine

O regador regado (1895), pódese considerar cine de comedia

A chegada do tren (1895). Nesta película empregouse a técnica do travelling inverso, que permite apreciar a profundidade do campo

A chegada dos congresistas (Le débarquement des congresistes). Esta película de 1895, na que se mostra a congresistas baixando dun barco e proxectada 24 horas despois da súa filmación, é considerada o inicio do noticiero moderno.

Os irmáns Lumière contribuíron o desenvolvemento do montaxe e a edición ao xuntar catro películas da súa autoría (Sortie de la pompe, Mise en batterie, Attaque du feuy, Le sauvetage). Sen embargo, o primeiro montaxe como tal é A coroación do zar Nicolás II, dirixido polo Perrigot en 1896.